Εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στην επανενωμένη Κύπρο.

Πως οι δυνάμεις τις εργασίας βλέπουν την προσδοκώμενη επανένωση του τόπου; 

Η ΠΕΟ και τα Τουρκοκυπριακά Συνδικάτα μέλη της ΠΣΟ, σε κάθε μας κινητοποίηση, σε κάθε μας κοινό αγώνα και είναι πολλοί, τονίζουμε ότι παραμένουμε σταθερά δεσμευμένοι στον αγώνα για την προώθηση λύσης του κυπριακού και την επανένωση της κοινής μας πατρίδας.  

Είναι για αυτό που στηρίζουμε διαχρονικά και  με συνέπεια την ειρηνική διαδικασία για επίλυση του κυπριακού, μέσω  σοβαρών και ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. 

Συνεπείς σε αυτή τη θέση, στηρίζουμε, παρά τις απογοητεύσεις και τα πισωγυρίσματα,  τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους ηγέτες των δυο κοινοτήτων. Οφείλουμε να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε δραστήρια και από κοινού  και στις δυο κοινότητες, για να δημιουργούμε τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους ώστε να βοηθήσουμε την διαδικασία για να υπάρξει το αποτέλεσμα για το οποίο διαχρονικά αγωνιζόμαστε. 

Η στήριξη βέβαια σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει παθητική αναμονή και εξ αποστάσεως παρακολούθηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας.  Θεωρούμε ότι δεν είναι αυτός ο ρόλος μας  ως  εκπροσώπων των εργαζομένων. Ως συνδικαλιστικό κίνημα,  διεκδικούμε και προτάσσουμε να θέσεις και προτάσεις, ώστε το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και η τελική συμφωνία, να περιέχει παραμέτρους οι οποίες να ανταποκρίνονται στις βασικές αρχές και αξίες που υπερασπίζεται διαχρονικά το συνδικαλιστικό κίνημα όπως είναι η   κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου στα πλαίσια μιας ενιαίας οικονομίας και αγοράς εργασίας. 

Στη βάση αυτής της προσέγγισης, επαναβεβαιώνουμε και σήμερα, την κοινή μας απαίτηση, η λύση του κυπριακού να περιλαμβάνει εφαρμογή ενιαίου συστήματος εργασιακών σχέσεων και απασχόλησης, ενιαίου συστήματος μισθών και απολαβών και ενιαίου σχεδίου κοινωνικής ασφάλισης. Με πλήρη σεβασμό του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι και του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης και επιλογής απασχόλησης και εργοδότη, σε οποιαδήποτε περιοχή της Κύπρου. 

Επιδιώκοντας να υλοποιήσουμε  ως εκπρόσωποι των εργαζομένων, κατά πιο συγκεκριμένο τρόπο την απόφαση μας για ενεργητική και δημιουργική συμμετοχή στις διαδικασίες διαπραγμάτευσης πραγματοποιήσαμε στο παρελθόν μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία. Αναπτύξαμε μια πολύπλευρη και  συλλογική δικοινοτική  εργασία, στα πλαίσια της δράσης «το Πανσυνδικαλιστικό Φόρουμ Κύπρου σε διάλογο με την κοινωνία για το μέλλον της χώρας μας». Καταλήξαμε σε πολύ συγκεκριμένες εισηγήσεις και θέσεις, οι οποίες κατά την άποψη μας θα πρέπει να αξιοποιηθούν ώστε να διασφαλιστεί ότι η διάσταση της λύσης που αφορά την κοινωνική προστασία και τα εργασιακά δικαιώματα  καθώς και ευρύτερα την οικονομική και κοινωνική συνοχή,  θα ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες των εργαζομένων.  

Μέσα από μια διαδικασία ειδικών πανσυνδικαλιστικών διασκέψεων, με την συμμετοχή όχι μόνο συνδικαλιστών, αλλά και εμπειρογνωμόνων και εκπροσώπων και άλλων κοινωνικών φορέων και ομάδων και μη κυβερνητικών οργανώσεων, έγινε κατορθωτό – δεν ήταν εύκολο – να καταλήξουμε σε συγκεκριμένα υπομνήματα – θέσεις, τα οποία είναι αποτέλεσμα ευρείας σύγκλισης και συναίνεσης και εκφράζουν την  συλλογικά επεξεργασμένη  θέληση και τις κοινές  προτεραιότητες  των  εργαζομένων και στις δυο κοινότητες. 

Πρόκειται για επτά  θεματικά υπομνήματα τα οποία αφορούν την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα στην συλλογική διαπραγμάτευση, την κοινωνική ασφάλιση και την κοινωνική προστασία, τις πολιτικές για την απασχόληση και την προστασία της, τα ζητήματα ισότητας των φύλων και καταπολέμησης των διακρίσεων  καθώς και την πρόσβαση στην εκπαίδευση και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε μια επανενωμένη Κύπρο.

Μετά από διεξοδική συζήτηση του θέματος από όλους τους παρευρισκόμενους η κατάληξη αφορά περιληπτικά τα πιο κάτω ζητήματα που σχετίζονται κυρίως με την κοινωνική ασφάλιση και κοινωνική προστασία:

-Το προσβλεπόμενο Ομοσπονδιακό κράτος της Κύπρου θα πρέπει να διασφαλίζει την ενότητα της αγοράς εργασίας της χώρας, η οποία απαιτεί την ύπαρξη ενός ενιαίου σχεδίου κοινωνικής προστασίας και το δικαίωμα των εργαζομένων στην ελεύθερη διακίνηση, εγκατάσταση και επιλογή απασχόλησης.

-Η Κοινωνική Ασφάλιση (Κ.Α.) και προστασία είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα που θα πρέπει να κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα του προσβλεπόμενου Ομόσπονδου κράτους της Κύπρου.

-Η Κ.Α. πρέπει να καλύπτει όλες τις ενδεχόμενες περιστάσεις του κύκλου ζωής, ως αυτές προσδιορίζονται από τα επίπεδα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας: Μητρότητα, ασθένειες, ανεργία, εργατικά ατυχήματα, ιατρική περίθαλψη, οικογένειες με παιδιά, αναπηρία, θάνατο του/της εισοδηματία της οικογένειας, γήρας.

-Η Κ.Α. θα πρέπει να στηρίζεται στην αλληλεγγύη και να χρηματοδοτείται με τριμερής εισφορές.

-Η Κ.Α. θα πρέπει να συμπληρώνεται από πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας που να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτά τα μέτρα θα πρέπει να προσφέρουν παροχές σε όλους που θα στοχεύουν στη διασφάλιση της πρόσβασης στην υγεία και την παιδεία και στην καταπολέμηση των κινδύνων φτώχειας των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.

-Τα σχέδια για πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας θα πρέπει να δίνουν έμφαση στην ευημερία των παιδιών και των ατόμων με αναπηρίες.

-Όποιες μεταβατικές ρυθμίσεις κριθούν αναγκαίες για την ενοποίηση υφιστάμενων σχεδίων θα πρέπει να προσδιοριστούν με σαφήνεια και να ολοκληρωθούν εντός εύλογου χρονικού πλαισίου.

Εξίσου σημαντικά είναι και τα υπόλοιπα ζητήματα τα οποία θα αναφέρω για οικονομία χρόνου τις επικεφαλίδες μόνο και είναι:

• Εφαρμογή ενιαίου συστήματος εργασιακών σχέσεων και απασχόλησης
• Εφαρμογή ενιαίου σχεδίου κοινωνικής ασφάλισης
• Εφαρμογή ενιαίου συστήματος καθορισμού μισθών και απολαβών
• Πλήρης σεβασμός του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης, του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι και της επιλογής απασχόλησης σε οποιαδήποτε περιοχή της Κύπρου
• Πλήρης απαγόρευση των διακρίσεων αναφορικά με την απασχόληση ή/και  τις απολαβές λόγω εθνικής καταγωγής, θρησκείας, χρώματος, φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού
• Εφαρμογή ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση περιβάλλοντος ανεκτικότητας, ειρηνικής συνύπαρξής και αλληλοσεβασμού.

Σε πιο αναλυτική μορφή όλα τα πιο πάνω αιτήματα παραδόθηκαν σε μια ειδική τελετή στην παρουσία και εκπροσώπων του Γ.Γ του ΟΗΕ, στους τότε ηγέτες των δύο κοινοτήτων Αναστασιαδη και Ακιντζιή. 

Εύλογα φίλες και φίλοι, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν είμαστε σήμερα σε αυτό το στάδιο. 

Προσωπικά διαφωνώ. 

Για τον κόσμο της εργασίας και ευρύτερα την κοινωνία, είναι σημαντικό με κάθε ευκαιρία να προβάλουμε και τα δικά μας αιτήματα. Το δικό μας όραμα για μια λύση που θα επανενώνει πραγματικά τον τόπο και τους ανθρώπους.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για εμάς φίλες και φίλοι.

Συνεχίζουμε και εντείνουμε κόντρα στους καιρούς την δράση μας. Αν όχι εμείς, τότε ποιοι θα διατηρήσουν ζωντανή την ελπίδα;

Ευχαριστώ ξανά για την πρόσκληση και εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες σας.