Η Κύπρος δεν έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά το ΝΑΤΟ έχει εισέλθει στην Κύπρο

Ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Ζαχαριάδης, έδωσε στους Κύπριους κομμουνιστές που πολεμούσαν μαζί τους κατά των φασιστών, την εντολή να “επιστρέψουν στην Κύπρο και να κάνουν την επανάσταση, ενωμένοι με την μητέρα πατρίδα”, δηλαδή την ιδέα της “Ένωσης”. Με αυτή την αντίληψη ξεκίνησε το ΑΚΕΛ, και όταν οι έλεγχοι πέρασαν στην εκκλησία, το 1950 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για την Ένωση υπό την ηγεσία της εκκλησίας. Στο συνεχιζόμενο πολιτικό πρόβλημα στην Κύπρο, η συμμετοχή της Τουρκίας τη δεκαετία του 1950 με την προτροπή των Άγγλων, έφερε σε αντίθεση την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αγγλία, μέλη του ΝΑΤΟ. Αναζητώντας λύση στο πρόβλημα, το ΝΑΤΟ χώρισε την Κύπρο σε δύο κυρίαρχες βάσεις που ανήκαν στους Άγγλους και σε περιοχές που χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς, και έκανε την Τουρκία, την Ελλάδα και την Αγγλία εγγυητές της ιδρυθείσας Κυπριακής Δημοκρατίας, εξασφαλίζοντας έτσι τη θέση του.

Πόσο ενδιαφέρον είναι ότι η οργάνωση ΕΟΚΑ, που ιδρύθηκε από τους Έλληνες Κυπρίους με στόχο την Ένωση (ΕΝΩΣΙΣ), και η οργάνωση ΤΜΤ, που ιδρύθηκε από την Τουρκία με στόχο την επανακατάληψη της Κύπρου (ιστιρντάτ), οργανώθηκαν υπό την ηγεσία αξιωματικών του ΝΑΤΟ και εξοπλίστηκαν με όπλα και πυρομαχικά που είχαν αποσυρθεί από το απόθεμα ή είχαν καταληφθεί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και είχαν αποθηκευτεί από το παρακράτος για να αντιμετωπιστεί ο “κομμουνιστικός κίνδυνος”.
Ο Ισμαήλ Τανσού, αξιωματικός του ΝΑΤΟ και ειδικός πολέμου, γράφει ανοιχτά στο βιβλίο του “Στην πραγματικότητα κανείς δεν κοιμόταν” ότι τα ραδιόφωνα που χρησιμοποιούσε ο ΤΜΤ τα έδωσε στο Τμήμα Ειδικού Πολέμου του ΝΑΤΟ (Επιτροπή Επισκόπησης Στρατολόγησης). Γι’ αυτόν τον λόγο, αν πούμε ότι οι διακρατικές συγκρούσεις που ξεκίνησαν ξανά το 1963 και βάθυναν τη φυσική διαχωριστικότητα των δύο κοινοτήτων ξεκίνησαν με τη γνώση του ΝΑΤΟ, δεν θα λέγαμε ψέματα.

Μετά την πρόκληση και τις συγκρούσεις του Köfünye-Aytottoro το 1967, η διαδικασία διαπραγμάτευσης που ξεκίνησε, με προτάσεις καντονικής λύσης βασισμένες στο Σχέδιο Acheson και την απόρριψή τους από τον Μακάριο, καθώς και η προσέγγιση της Σοβιετικής Ένωσης, οδήγησαν στην παρέμβαση του ΝΑΤΟ και στην κατάληψη του 37% του νησιού από την Τουρκία μέσω του φασιστικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα. Οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης και τα προτεινόμενα σχέδια λύσης που πραγματοποιήθηκαν υπό την μεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών, έγιναν με τη γνώση και την έγκριση του ΝΑΤΟ. Τις τελευταίες μέρες, η υπογραφή συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των ΗΠΑ εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η σιωπή της Τουρκίας σχετικά με αυτό το θέμα, η προσέγγιση της Ελλάδας με την Τουρκία και η συνεχιζόμενη διαφορά μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας στον τομέα της ενέργειας μπορούν να θεωρηθούν ως προετοιμασία για μια νέα ρύθμιση στην οποία το ΝΑΤΟ θα είναι ενεργό όσον αφορά το Κυπριακό.

Σε αυτό το σημείο, είναι αναπόφευκτο οι Κύπριοι πατριώτες που λένε “Η Κύπρος δεν μπορεί να είναι βάση του ΝΑΤΟ, όχι στο ΝΑΤΟ!” και πιστεύουν πραγματικά στην αδελφοσύνη των κοινωνιών και στην ένωση της χώρας, να καθίσουν και να κάνουν μια υγιή αξιολόγηση. Στο χαρτί, η Κύπρος δεν έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, ο τουρκικός στρατός συνεχίζει να υπάρχει στη βόρεια πλευρά του νησιού λόγω της ανοχής του ΝΑΤΟ. Οι βρετανικές βάσεις, η γαλλική αεροπορική βάση και η παρουσία των πολεμικών πλοίων των ΗΠΑ, που είναι το κύριο κέντρο όλων των επιθέσεων στη Μέση Ανατολή από τη Νότια Κύπρο, στην πραγματικότητα δείχνουν ότι το ΝΑΤΟ είναι εδώ. Η Κύπρος δεν έχει ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά το ΝΑΤΟ έχει εισέλθει στην Κύπρο.