Μερόπη Τσιμίλλη – 16/11/2024
Αγαπητοί φίλοι, σύντροφοι, συναγωνιστές,
Έχουν περάσει σχεδόν 9 χρόνια από τις 30 του Γενάρη 2016, όταν οργανώσαμε για πρώτη φορά μια τέτοια συνάντηση που να φέρνει μαζί διάφορα ρεύματα της κυπριακής Αριστεράς και από τις δυο κοινότητες (πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές ενώσεις, άλλες πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, κινήματα και άτομα). Μετά από 5 ετήσια Συνέδρια και 9 διαδικτυακές συναντήσεις (λόγω των περιορισμών που αποδίδονταν στην πανδημία), βρισκόμαστε ξανά σήμερα μαζί, στο Σπίτι της Συνεργασίας.
Εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής σας καλωσορίζω στο 6ο Ετήσιο Συνέδριο “Η Αριστερά και το Κυπριακό” και σας ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκρισή σας. Ευχαριστίες εκφράζουμε επίσης στο Σπίτι της Συνεργασίας, στους μεταφραστές μας, καθώς και στον Μιχάλη Ολύμπιο και την ομάδα του που ανάλαβαν την τεχνική υποστήριξη του Συνεδρίου.
Στην πρόσκληση υποβολής προτάσεων για το προηγούμενο Ετήσιο Συνέδριό μας που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2023 με τίτλο «Κοινή Δράση της Κυπριακής Αριστεράς» τονίσαμε ότι το πολιτικό τοπίο στην Κύπρο όπως διαμορφώνεται από τους ηγέτες των κοινοτήτων μας απειλεί ολοένα και περισσότερο την ειρήνη στην νησί. Έκτοτε η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σημαντικά.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η γενοκτονία στη Γάζα έχουν επιτείνει την παγκόσμια αστάθεια σε έναν κόσμο που έχει ήδη κλονιστεί από την παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η Κύπρος έχει εμπλακεί σοβαρά σε αυτό το χάος. Η εγκληματική συμπαιγνία της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κυπριακών θεσμών για βοήθεια και υποβοήθηση της κυβέρνησης Νετανιάχου και των συμμάχων του στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στη γενοκτονία της Γάζας έχει δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό τοπίο στο οποίο η Αριστερά θα πρέπει να επανεξετάσει τις πολιτικές και τις προτεραιότητές της.
Παράλληλα αυτή είναι η έβδομη χρονιά που οι διακοινοτικές συνομιλίες παραμένουν στάσιμες χωρίς ορατές ελπίδες για επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Η κυβέρνηση της Τουρκίας και ο Ερσίν Τατάρ έχουν μετατοπίσει τη ρητορική τους, ζητώντας λύση δύο κρατών και χωριστή κυριαρχία για τις δύο κοινότητες, και οι πολιτικές τους υπονομεύουν συνεχώς την ύπαρξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Από την άλλη, ο Νίκος Χριστοδουλίδης προσπαθεί να επαναδιαπραγματευτεί τα πάντα ενώ ζητά, χωρίς να πείθει, επανάληψη των συνομιλιών στη βάση των αποτελεσμάτων του Κραν Μοντάνα. Ταυτόχρονα η επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς εντείνει και τον εθνικισμό, δημιουργώντας μια ακόμη πιο αρνητική ατμόσφαιρα για επανέναρξη των διακοινοτικών συνομιλιών. Η πρόσφατη τριμερής συνάντηση στη Ν. Υόρκη μπορεί να αφήνει κάποιο περιθώριο ελπίδας, το οποίο όμως μόνο με μια ισχυρή πίεση από την Αριστερά θα μπορέσει να έχει κάποια αποτελέσματα.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αποφασίσαμε να επικεντρώσουμε το 6ο Ετήσιο Συνέδριό μας στην επανεκτίμηση του τοπικού, περιφερειακού και διεθνούς πλαισίου του Κυπριακού κάτω από τον τίτλο «Το αδιέξοδο των διακοινοτικών συνομιλιών εν μέσω της παγκόσμιας αναταραχής και η Κυπριακή Αριστερά”. Το Συνέδριο φιλοδοξεί να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση της παρούσας κατάστασης και να αναδείξει τις απαιτούμενες προσαρμογές πολιτικής και προοπτικής από πλευράς της Αριστεράς, τόσο ως πυξίδα του αγώνα για τη διασφάλιση μιας βιώσιμης διευθέτησης του Κυπριακού όσο και για τον κοινωνικό και οικονομικό μετασχηματισμό στον τόπο μας.
Πριν δώσω το λόγο στον Σιενέρ Ελτζίλ, θα ήθελα να απευθύνω μια έκκληση: Όπως γνωρίζετε, τα Συνέδριά μας δεν έχουν τέλος εγγραφής, καθώς δεν θέλουμε να θέσουμε κανένα οικονομικό περιορισμό σε όσους δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν οικονομικά. Ωστόσο, καθώς η διοργάνωση μιας τέτοιας εκδήλωσης είναι πολύ δαπανηρή και δεν έχουμε άλλα μέσα εκτός από τις συνεισφορές των συμμετεχόντων, η υποστήριξή σας -με όποιο ποσό επιθυμείτε και μπορείτε- είναι πέραν από αναγκαία για να μπορούμε να συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια. Ευχαριστούμε θερμά όσους έχουν ήδη ανταποκριθεί.
